17 december 2006

Gödel, Escher, Bach

Geen boek voor even tussendoor. Al me al heb ik er 2 jaar over gedaan om van Gödel, Escher, Bach; een eeuwig gouden band van Douglas R. Hofstadter van begin tot einde te lezen. En om het helemaal te begrijpen zal ik het nog zeker een aantal keren vaker moeten lezen. En in dat opzicht sluit ik me ook aan bij een citaat dat ik ergens las : "Het maakt niet uit waar je dit boek openslaat en begint met lezen, je begrijpt het toch niet."

Waar gaat het dan over? Dat is nog wel de moeilijkste vraag. Maar ik denk dat het uiteindelijk gaat over de mogelijkheden van Artificiële Inteligentie (AI), oftewel, kan een computer ooit slimmer worden dan een mens. Maar voordat dit onderwerp wordt aangesneden is er al vanalles langs gekomen, zoals een diepe inleiding in de getaltheorie, de stelling van Gödel, verschillende stukken van Bach en natuurlijk ook verscheidene afbeeldingen van Escher, allemaal netjes in elkaar geweven.


En tussen de serieuze hoofdstukken door staan Dialogen tussen Achilles en de Schildpad en eventuele bezoekers. Grappige verhalen met meerdere dubbele bodems om het theorie in de hoofdstukken te ondersteunen. En het maakt een boek tot een goede afwisseling van humor en een goed verhaal.

Geen opmerkingen: