Veel verhalenbundels lees ik niet. Het was dat ik het erg druk had dat ik voor verhalen koos. En aangezien ik niet veel keus heb in m'n boekenkast in dit genre, werd het Zomerhuis, later van Judith Hermann. Dit boek komt trouwens uit de Volkskrantserie "Bekroond Europa", die vorig jaar uitkwam. Dit jaar volgt daarop de serie "Van twee werelden". Gezien de kwaliteit van de boeken van vorig jaar (hoewel ik er nog maar 3 gelezen heb), weet ik al welke 10 boeken de komende tijd mijn boekenkast zullen aanvullen.Eigenlijk was 'Zomerhuis, later' te literair voor de sfeer waar ik me de laatste weken in bevond. En het zijn juist de literaire verhalen waar ik niet zo goed mee uit de voeten kan. Ik heb altijd het idee dat er dan binnen zo'n 15 pagina's een heleboel thema's worden aangesneden waarvan ik de diepere betekenis mis. Waarschijnlijk doe ik dat ook bij romans, maar daar valt het me minder op.
Het gevoel dat ik iets miste had ik de keer weer. De verhalen zijn goed geschreven, daar niet van, de sfeer is meteen invoelbaar. In elk verhaal komt de verloren liefde naar voren en de zoektocht van een hoofdpersoon. En vaak is de sfeer van het verhaal koud, de locaties verlaten. Alleen daarom al een treurig boek. Maar dan wel goed geschreven. Ik ga het dan ook zeker nog een keer lezen als ik wat minder aan m'n hoofd heb en de tijd heb om de verhalen op me in te laten werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten