Kort Amerikaans

Meer dan het boekenweekgeschenk van vorig jaar had ik nog niet gelezen van Jan Wolkers. Daar kan nu Kort Amerikaans bij. En zoals ik al verwachtte is het niet helemaal mijn ding.

Ik weet niet zo goed wat ik met het verwarde liefdesleven wat Erik in dit boek heeft aan moet. Ik weet dat eenzaamheid gekke dingen met mensen doet, maar dat je dan kiest voor een beeld in plaats van een vrouw? Sowieso kan ik me niet met de ongeroerdheid van Erik bij de dood van zijn broer indentificeren.

De schrijftstijl van Wolkers vind ik daarentegen wel goed, leest lekker weg, maar ik toch niet al te simpel. En een mooi citaat heb ik dan ook wel gevonden:
"Ik heb ontdekt dat het niet de zwaartekracht is die alles op de aarde houdt, maar de kleuren, zij hij langzaam maar heel stellig en dwingend. Als de hemel groen was en de aarde blauw, zouden zelfs de stenen naar boven vallen. De bomen zouden ontworteld worden."
Dit idee over de zwaartekracht deed me wel glimlachen, maar dat is vast beroepsdeformatie.

Veel van Wolkers zal ik waarschijnlijk niet meer lezen, hoewel "Turks fruit" vast nog wel zal volgen. Die staat per slot van rekening bij m'n ouders in de kast, dus al te veel moeite hoef ik er niet voor te doen.