Cora is slavin op een kantoenplantage in Georgia. Het leven is wreed en de eigenaar lijkt het alleen maar wreder te maken. Cora haar moeder is ooit gevlucht en ook Cora kiest die weg. Ontsnappen lukt, samen met Caesar, maar hun hele leven blijft ontsnappen en proberren te overleven.
Met de ondergrondse kan Cora, af en toe, naar een volgende staat reizen, waar het leven na korte tijd weer net zo gevaarlijk is. Slavenjagers zijn actief en proberen ontsnapte slaven te vangen en voor een vergoeding terug te brengen. De ontsnapte slaaf zal daarna op de plantage worden opgehangen. Slechts een enkele blanke is bereid de slaven te helpen. Met gevaar voor eigen leven.
En dat is wat dit verhaal zo verschrikkelijk maakt. Dit is geen fictie, dit is echt gebeurd. En rascisme en (verborgen) slavernij zijn nog lang niet uitgeroeid. Gelijkwaardigheid die wij mensen blijkbaar niet kunnen en willen zien.
Nee, dit boek was geen plezierig boek om te lezen. Maar het is prachtig geschreven en het grijpt je aan. Een vreselijk verhaal dat verteld en gelezen moet worden.
1 opmerking:
Helemaal mee eens! Ik zag ook op tegen dit boek, maar heb het gelezen voor mijn boekenclub. Het was inderdaad gruwelijk, maar ook goed geschreven.
Een reactie posten