26 oktober 2016

De koning van Suriname

De schrijfstijl van Cees Nooteboom vond ik in De omweg naar Santiago prachtig, maar dat boek was toch een beetje te veel van het goede. Het kostte me destijds behoorlijk wat moeite om er doorheen te komen. Maar met De koning van Suriname heb ik ontdekt dat die stijl fantastisch past bij korte verhalen. Steeds een korte tijd genieten van deze prachtige, meanderende stijl. 

De verhalen aan het begin van deze bundel spelen zich inderdaad af in Suriname. De eerste reis die Cees maakt. Voor mij was het ook mijn eerste bestemming buiten Europa. Alleen niet per (vracht)schip, maar 'gewoon' met het vliegtuig. Ook reist hij door Marokko: bussen die maar eens per dag gaan, aansluitingen van halve dagen. Reizen en nog eens echt wat zien. Ook ik ben in Marokko geweest, maar met een groep en een eigen busje is dat toch anders. Ergens bekruipt me het gevoel dat ik iets mis: het echte leven.

Dit boek was genieten. Het behoeft vast niet genoemd: ik ben meteen op zoek gegaan naar zijn andere bundels met reisverhalen.

Geen opmerkingen: