
Verder is het een combinatie van een roman en een verhalenbundel. Aémer speelt altijd de hoofdrol, maar in verschillende periodes, van ver voor onze jaartelling tot het heden. En altijd in en rond Bagdad. En verder speelt in elk verhaal het telsteentje een belangrijke rol en wordt het geheel aan elkaar geweven in het eerste en laatste hoofdstuk, waar Aémer als archeologe in het heden figureert. Maar helaas zijn de andere verhalen steeds een beetje hetzelfde. Aémer heeft steeds dubbele liefdesrelaties, er breekt altijd oorlog uit en een van Aémers vriendjes is altijd druk in de weer met de getallen. Dat maakt het geheel af en toe wat voorspelbaar.
Al met al geen slecht boek en ik heb er wel iets van opgestoken, maar het wetenschappelijke gehalte had van mij wat hoger gemogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten