04 januari 2016

Oeroeg

Wat is een beter moment om aan Oeroeg te beginnen dan tijdens een langdurig verblijf in Jakarta? Ooit was ik al eens begonnen (en ik was verder gekomen dan ik me herinnerde), maar was toen al vrij snel gestrand. Ondertussen ben ik beduidend meer geïnteresseerd in geschiedenis en las ik eerder met succes Heren van de thee van Hella Haasse. Dus voor deze klassieker werd het wel tijd.

Het verhaal van de door standenverschillen moeilijk gemaakte relatie tussen de 'inboorling' Oeroeg en de witte hoofdpersoon moge bekend zijn. De vader van Oeroeg sterft bij het redden van de hoofdpersoon tijdens een nachtelijke zwempartij. De ouders van de hoofdpersoon voelen zich hierdoor wel meer verantwoordelijk voor het opgroeien van Oeroeg, maar tegelijkertijd behandelen ze hem als een mindere.

De hoofdpersoon en Oeroeg gaan naar andere scholen. Maar Oeroeg blijkt intelligenter dan de hoofdpersoon. Ondanks de vriendschap van jongs af, blijft het moeizaam. Klassen, standen en met name afkomst staan in de weg. Oeroeg wordt gelijkwaardigheid ontzegt, maar gaat z'n eigen weg.

Een nog steeds indrukwekkend en leerzaam verhaal, wat helaas ook nog steeds van toepassing is.



Dit is het zeventiende boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!

Lezen met ALS

Nadat ik Pieter Steinz een tijd terug voor het eerst in DWDD zag, ben ik fan. Destijds ging het over zijn boek 'Steinz'. Dat ligt hier ook, maar is er niet eentje om van achter naar voren te lezen, maar om door geïnspireerd te raken. Dat laatste lukt trouwens met Lezen met ALS ook prima.

Dit boek is een bundeling van zijn columns in het NRC die hij is gaan schrijven nadat de slopende ziekte ALS bij hem was geconstateerd. Nu ben ik geen NRC-lezer, dus voor mij waren ze allemaal nieuw. Geïnspireerd door een boek, verteld Steinz over een onderdeel van zijn ziekte en wat dat voor hem betekend. Daarbij verwijzend naar het genoemde boek en dit koppelend aan zijn eigen leven.

In de 52 stukken worden even zovele boeken genoemd, waarvan ik een groot deel graag wil lezen. En in diezelfde stukken wordt het verloop van de ziekte en bijbehorende ongemakken zonder gene beschreven. Een interessante combi en een boek dat vraagt om doorlezen. Rustig aan is echter beter, want zoals gebruikelijk bij gebundelde columns, herhaling valt eerder op. En helemaal niet erg om langzamer te lezen, zo blijft er langer het vooruitzicht op een interessant stuk.



Dit is het zestiende boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!

24 december 2015

De co-assistent

Iedereen heeft De co-assistent van Anne Hermans natuurlijk jaren geleden al gelezen. Deze zomer begon ik er eindelijk eens aan. Een fijn boek wat lekker snel weg leest. Precies wat ik nodig had.

Gebaseerd op haar eigen co-schappen geeft de auteur een interessante inkijk in de wereld van het ziekenhuis. En dan die kant die je als patiënt niet ziet. Geen idee of artsen en verpleegkundigen echt zo met elkaar omgaan, maar er zal wel een kern van waarheid inzitten. 

Leuk vond ik dat je van verschilleden afdelingen in een ziekenhuis een beetje een indruk krijgt. Met plezier gelezen. Had ik niet zo lang mee hoeven wachten.




Dit is het vijftiende boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!

06 december 2015

Incendio

Het geschenk van de maand van het spannende boek uit 2014 had ik ook nog ongelezen liggen. En dat terwijl ik wel eens iets wilde lezen van Tess Gerritsen. Vraag is altijd of zo'n dun werk representatief is, aangezien het verhaal afgerond moet zijn in eigenlijk te weinig pagina's. Daardoor mist wellicht complexiteit, maar de schrijfstijl sprak me wel aan.

Hoofdpersoon in dit boek vind een onbekend stuk van een onbekende componist en wordt er meteen door gegrepen. Maar als ze het moeilijke stuk speelt, treft ze daarna haar dochtertje aan onder het bloed en een dode kat. Het stuk lijkt wel behekst!

Er volgt een zoektocht naar het verleden van de componist in Venetië achtervolging(swaan). Spannend en verrassend. Leuk tussendoortje.

22 november 2015

Grijs gebied

Grijs gebied was het geschenk voor de maand van het spannende boek afgelopen juni, geschreven door Marion Pauw. Volgens mij had ik van haar nog niet eerder wat gelezen en dit was een prettige kennismaking.

Op een avond wordt een meisje in een tunnel aangerand. In een van de nabijgelegen flats heeft een getuige alles gezien. Maar die getuige gedraagt zich vervolgens nogal vreemd, waardoor de politie over zijn verhaal gaat twijfelen. Hij voelt zich beroerd onder z'n gedrag en gaat vervolgens zelf helpen bij het oplossen van de zaak.

Goed geschreven en spannend, Marion Pauw is een blijver op m'n wishlist.


Dit is het veertiende boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!

15 november 2015

The Rosie project

The Rosie project van Graeme Simsion stond al snel na verschijnen op m'n wenslijstje en in m'n boekenkast. Toch had ik nog meer aanbevelingen van bekenden en onbekenden nodig voordat ik het eindelijk uit de kast trok.

Wat een heerlijk boek over autistisch professor Don die door middel van een vragenlijst zijn perfecte vrouw wil vinden. Wel zo efficient, ze moet gewoon op alle punten precies zo zijn als Don bedacht heeft. Zo niet, dan heeft daten ook geen zin.


Maar natuurlijk loopt het anders en ontmoet hij Rosie. Hij denkt dat ze geselecteerd is met de vragenlijst. Maar ze komt juist voor iets vak-gerelateerds: Don is geneticus en Rosie is op zoek naar haar vader.


Samen voeren ze de gekste plannen uit om aan DNA van de mogelijke vaders te komen. Hilarisch boek, het vervolg ligt al te wachten (en nu hopelijk geen 2,5 jaar).

28 september 2015

Bij Starbucks heet ik Amy

Al enige tijd had ik Bij Starbucks heet ik Amy van Els Quaegebeur op mijn rader. Toen ik zag dat ik hem digitaal kon lenen bij de bieb, werd het tijd om er eens aan te beginnen.

Het boek trok me vooral omdat ik nieuwsgierig was naar leven in New York als Nederlander. Hoewel het nooit echt op m'n wishlist stond, was ik een paar jaar geleden in New York en ik ben erg blij dat ik door vriendinnen ben meegenomen. Wat een stad en ik voelde me er zo fijn. Gek eigenlijk, want ik houd helemaal niet van drukte. Maar toch.... ik wil graag een keer terug!
Maar goed, dan nu het boek. Het zijn met name losse verhalen die me door de stad lieten zwerven. En vooral daarom interessant. En natuurlijk is het leuk om te lezen hoe anders het wonen er is, hoe wijken van elkaar verschillen. Ik vond het ene leuk boek voor tussendoor.




Dit is het dertiende boek dat ik las voor Ik lees Nederlands!