02 maart 2019

Reading on location: Sicilië

Sicilië. De afgelopen jaren ben ik er twee keer geweest. Iets wat ik niet vaak doe, ik wil elke keer iets nieuws. Maar na de eerste keer had ik nog niet genoeg gezien van de Etna gezien en Palermo ontbrakt ook nog. En nog steeds heb ik nog lang niet het hele eiland gezien. Komt vast nog wel, de goede sfeer en het heerlijke eten trekken vanzelf weer een keer.


DE klassieker van Sicilië is De tijgerkat van Giuseppe Tomasi di Lampedusa. Dit boek beschrijft het leven van de 19e eeuwse adel op Sicilië, waar Tomasi's grootvader ook deel van uitmaakte. Het boek speelt zich af tijdens de wederopstanding van Italiaanse staat. De Siciliaanse prins buigt langzaam zijn loyaliteit. Het boek is met een zekere mate van humor geschreven, verfijnd. En in de loop van het boek wordt de stijl steeds wat losser (of ik kom er beter in). Het boek is eerlijk en er is genoeg sprake van zelfspot. Ondanks dat er niet heel veel gebeurt en ik helemaal niet zo'n fan ben van historische klasse-romans, leest het meeslepend.


In de bibliotheek kwam ik Retour Palermo van Philip Snijder tegen. Opnieuw gaan we terug in de Siciliaanse tijd. Alleen nu blijven we hangen in de jaren 70. Een jong stel reist per trein van Amsterdam naar Palermo (met de nodige paniek op de boot tussen het vaste land en Messina). Ze leren wat mensen kennen en vieren een aantal jaren vakantie op Sicilië. Dertig jaar later gaan één van hen terug en begrijpt eindelijk wat er destijds gebeurd is. Dit boek is mooi geschreven en brengt het gevoel van Sicilië. In de jaren 70 natuurlijk wel een stuk minder toeristisch dan nu. Een mooie inkomer.


Eenmaal weer terug in Nederland werd ik getrokken door Siciliaans Testament van Rosita Steenbeek. Hierin keert een Nederlandse vrouw terug naar haar doodzieke minnaar in Catania. Die is ondertussen verworden tot een mopperende man, maar af en toe vonkt het nog. En zij duikt in het feestgedruis rond Sant' Agata, de beschermheilige van de stad. Een traditioneel Italiaans feest, wat ze helemaal wil meemaken. Het boek beschrijft 3 bezoeken in ruim een jaar tijd. Mooi geschreven en het verhaal van Agata vind ik interessant (ze is in Catania sowieso nogal aanwezig, dus dat had me al nieuwsgierig gemaakt).
Ik had eigenlijk niet verwacht de boeken van Rosita Steenbeek interessant te vinden, maar dit smaakt wel naar meer.

Geen opmerkingen: