On Chesil beach

Van Ian McEwan ben ik al langere tijd fan en ik heb dan ook al best een aantal van zijn boeken gelezen. On Chesil beach stond al een tijdje te wachten in de kast. En zoals zo vaak, waarom heb ik het niet eerder gelezen?

Het is 1962 Florence en Edward zijn net getrouwd en de komende huwelijksnacht ligt voor hen. Een verschrikking. Want je sprak er niet over. Beiden nog maagd. Edward nieuwsgierig en kan zich met moeite bedwingen, Florence voor bang voor wat moet gaan komen.

De spanning heeft zich de afgelopen maanden alleen maar opgebouwd. Elkaar leren kennen, er samen op uit, maar iets intiems gebeurt er niet. En ze praten er niet over. Hadden ze dat maar wel gedaan, dan was deze avond niet zo'n kwelling.

Vanaf het begin is de spanning om te snijden. Langzaam zien we hoe de avond voortsleept. En met flashbacks naar het verleden leren we Florence en Edward kennen.

Prachtig boek, tragisch en meevoelbaar. Precies waarom ik fan ben van Ian McEwan.

Ready player one

Science fiction las ik veel toen in tiener was. Daarna lang niet of weinig. De laatste tijd grijp ik toch steeds vaker weer naar science fiction of dystopische romans. Deze keer was het Ready Player One van Ernest Cline.

Het is 2044, de wereld is er nog, maar het is een droevige, overbevolkte plek, met weinig menselijk contact. Of in ieder geval niet in de realiteit. Iedereen 'vlucht' in de fictieve wereld van OASIS. Een soort Second Life. Ontwikkelaar James Halliday sterft een wedstrijd uit. Wie het eerste de 3 sleutels vind en de poorten opent, erft zijn fortuin. Iedereen begint druk te zoeken, het duurt jaren. En dan vindt Wade de eerste sleutel. En het wordt oorlog: er is een bedrijf dat OASIS wil hebben het voor eigen gewin wil aanwenden. Maar de grunters (de zoekers) doen er alles aan om dat te voorkomen.

Het begin van het boek was wat taai. Het las best lekker weg, maar er gebeurde niets. Ruzie tussen Wade en z'n tante, Wade die vlucht in OASIS, de geschiedenis van OASIS. Allemaal leuk voor het verhaal, maar ik was blij dat er na 80 pagina's iets begon te gebeuren.

Het boek zit bomvol met verwijzingen naar video games, films en muziek uit de jaren 80. In films kijken ben ik nooit bedreven geraakt en voor de video games ben ik net een paar jaar te jong. Aan het begin vond ik het wat irritant, maar uiteindelijk kon ik daar ook wel omheen lezen.

Het boek las lekker weg, was spannend en ik was af en toe volledig van de wereld bij het lezen. En dan is het wat mij betreft een goed boek. Ik merkte dat ik het helemaal niet leuk vond als het over de echte wereld ging (ik wilde gewoon weten of Wade de sleutels ging vinden), maar dit deel maakt het boek wel meteen gelaagder: wil je de echte wereld met de fictieve verbinden? Hoe eng is het als die werelden door elkaar gaan lopen? En hoe ga je om met verliefdheid in OASIS?

Jan/Feb 2019

Dit leesjaar ben ik lekker begonnen, met al 11 boeken achter de kiezen op 1 maart en een paar daarvan erg goed. Wat las ik de afgelopen maanden:

1. Lucy Wadham - Heads and straights
2. Rosita Steenbeek - Siciliaans testament
3. Lee Child - 4 x 4
4. Frank Norbert Rieter - De dundenker
5. James Cowan - A mapmaker's dream
6. Arjen Lubach - Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend
7. Ian McEwan - On Chesil beach
8. Hendrik Groen - Leven en laten leven
9. Mariana Leky - Vanuit hier zie je alles
10. Martine Bijl - Rinkeldekink
11. Manu Joseph - Miss Laila, gewapend & gevaarlijk

Met name Vanuit hier zie je alles  en On Chesel beach hebben veel indruk gemaakt. Daarover later meer. Er zaten ook een paar dunnetjes tussen, voor even tussendoor, waarvan ik nu 95% al weer vergeten ben. Helemaal niet erg, juist die afwisseling in soorten boeken vind ik zo fijn.

Reading on location: Sicilië

Sicilië. De afgelopen jaren ben ik er twee keer geweest. Iets wat ik niet vaak doe, ik wil elke keer iets nieuws. Maar na de eerste keer had ik nog niet genoeg gezien van de Etna gezien en Palermo ontbrakt ook nog. En nog steeds heb ik nog lang niet het hele eiland gezien. Komt vast nog wel, de goede sfeer en het heerlijke eten trekken vanzelf weer een keer.

DE klassieker van Sicilië is De tijgerkat van Giuseppe Tomasi di Lampedusa. Dit boek beschrijft het leven van de 19e eeuwse adel op Sicilië, waar Tomasi's grootvader ook deel van uitmaakte. Het boek speelt zich af tijdens de wederopstanding van Italiaanse staat. De Siciliaanse prins buigt langzaam zijn loyaliteit. Het boek is met een zekere mate van humor geschreven, verfijnd. En in de loop van het boek wordt de stijl steeds wat losser (of ik kom er beter in). Het boek is eerlijk en er is genoeg sprake van zelfspot. Ondanks dat er niet heel veel gebeurt en ik helemaal niet zo'n fan ben van historische klasse-romans, leest het meeslepend.

In de bibliotheek kwam ik Retour Palermo van Philip Snijder tegen. Opnieuw gaan we terug in de Siciliaanse tijd. Alleen nu blijven we hangen in de jaren 70. Een jong stel reist per trein van Amsterdam naar Palermo (met de nodige paniek op de boot tussen het vaste land en Messina). Ze leren wat mensen kennen en vieren een aantal jaren vakantie op Sicilië. Dertig jaar later gaan één van hen terug en begrijpt eindelijk wat er destijds gebeurd is. Dit boek is mooi geschreven en brengt het gevoel van Sicilië. In de jaren 70 natuurlijk wel een stuk minder toeristisch dan nu. Een mooie inkomer.

Eenmaal weer terug in Nederland werd ik getrokken door Siciliaans Testament van Rosita Steenbeek. Hierin keert een Nederlandse vrouw terug naar haar doodzieke minnaar in Catania. Die is ondertussen verworden tot een mopperende man, maar af en toe vonkt het nog. En zij duikt in het feestgedruis rond Sant' Agata, de beschermheilige van de stad. Een traditioneel Italiaans feest, wat ze helemaal wil meemaken. Het boek beschrijft 3 bezoeken in ruim een jaar tijd. Mooi geschreven en het verhaal van Agata vind ik interessant (ze is in Catania sowieso nogal aanwezig, dus dat had me al nieuwsgierig gemaakt).
Ik had eigenlijk niet verwacht de boeken van Rosita Steenbeek interessant te vinden, maar dit smaakt wel naar meer.