Nee, Mijn eeuw van Günter Grass was het niet voor mij. Het idee is leuk: 100 verhalen die zich allemaal een jaar later in de voorbije eeuw afspelen. Verhalen die niks met elkaar te maken hebben. Elke avond eentje, was mijn idee. Maar er zat meestal wel een paar dagen tussen. Te saai, het staat te ver van me af. Misschien wel omdat het over Duitsland gaat. Dichtbij, maar een land dat een andere geschiedenis heeft. Helemaal in die eeuw. Hopelijk kan ik De blikken trommel, die hier ook nog staat, meer waarderen. En misschien dat De eeuw van mijn vader van Geert Mak beter aansluit bij mijn belevingswereld. Beide boeken wil ik nog wel eens lezen. Maar de interesse is nu even wat minder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten